Sint en Srefidensi
25 november 2009 - Paramaribo, Suriname
Zondag kwam de Goedheiligman zowaar ook in Paramaribo aan. Terwijl Sint hier soms een donkere huidskleur heeft, stak onder de rode mijter die het winkelcentrum vol zingende kinderen binnen reed een licht getint gezicht. De dansende, rood-blauw geschminkte pieten deelden zuurtjes uit. Zachtjes meezingend, terwijl ik mijn ijsje per ongeluk uit mijn handen liet vallen, voelde ik me weer net een klein kind.
Vandaag is het hele land vrij in verband met Srefidensi (onafhankelijkheidsdag). De meningen in de bevolking over 34 jaar onafhankelijk Suriname van Nederland zijn verdeeld, maar deze dag wordt uitgebreid gevierd. Traditionele dansen, optochten van militairen, uitbundige kleding en heel veel eetkraampjes vullen Paramaribo. Het is heerlijk om mensen te kijken en vanalles te proeven. Trouwens ongelofelijk hoe goed Surinamers kunnen dansen. Zelfs de kinderen draaien hun heupen met een frequentie waar ik jaloers op ben. Of zoals mijn salsa leraar zegt: een glas melk, staand op je kont, tot een milkshake trillen. Ik doe mijn best.
Wat een verhalen schrijf je telkens, heerlijk om te lezen! Echt fantastisch, en hoe staat het met de papaya-milkshake... ;)
Geniet geniet!!!
Dikke knuffel, Juul
Laat thuis, niet kunnen slapen, dus maar weer even bij gelezen op je blogje! Niet dat ik denk dat dan slaapverwekkend genoeg is om te kunnen slapen hoor.. ;)
Ik weet er duidelijk niet meer zoveel van als eerst, maar het blijft een mooi land! Ik zou er zo weer eens naar teruggaan!
Geniet van het land, het eten en de mensen!
kus