Stempelmanie

Vandaag heb ik mijn (tijdelijke) verblijfsvergunning aangevraagd. Bureaucratie van de oude stempel heeft duidelijk haar stempel op de Surinaamse cultuur gedrukt. Na wat bestempeld mag worden als een Surinaamse wachttijd, mocht ik al mijn verzamelde stempelrijke documenten inwisselen voor een nieuw bewijspapier, met stempel, waarmee ik hopelijk later een vergunning ontvang.

Iedere zichzelf respecterende bureauwerker heeft hier een houder met tenminste zes stempels voor zich staan. De stempel wordt na het drukken in het inktkussen plechtig op elk papier gezet. Vervolgens komt de handtekening dwars door de inktlijnen heen te staan, wordt het papier gevouwen om de natte opdruk optimaal te verspreiden, en wordt het geheel dichtgemaakt met nietjes.

Een ondertekend doch stempelloos doktersrecept levert in de apotheek geen medicijnen op. Daarentegen ontpopt een vodje met spelfouten zich tot een waardevolle verklaring in combinatie met een stempel. Ik heb het helemaal begrepen hier. Ik wil voor mijn coschap geen hoog cijfer, maar een mooie stempel.